کد مطلب:88639 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:340
[صفحه 311] ان العامل لثواب الاخره هو الزاهد فی عاجل زهره الدنیا...»، همانا علامت و نشانه ی زاهدان در دنیا كه رغبت و میل به آخرت دارند، این است كه ترك می كنند هر چیزی را كه ناخالصی دارد (و هر مال مشتبهی را كنار می گذارند) و هر رفاقت و دوستی را به آن دل نمی بندند، و هر مصاحب و همنشینی را كه غیر از مطلوب و محبوب آنها اراده كند، كنار می گذارند، (با افرادی كه میل به دنیا و دلبستگی به آن دارند، و از آخرت غافلند مراوده و رفت و آمد ندارند) آگاه باشید كسی كه برای ثواب آخرت عمل می كند، او زاهد در این دنیاست...[1]. در روایتی مولی می فرمایند: «الزاهد فی الدنیا كلما ازدادت له تجلیا ازداد عنه تولیا»، زاهد در دنیا هر چه دنیا برای او بیشتر تجلی و جلوه كند، او بیشتر تولی كرده و پشت می كند.[2]. در ذیل آیه ی 28 سوره ی كهف: «واصبر نفسك مع الذین یدعون ربهم بالغداه و العشی...» در تفسیر برهان از علی بن ابراهیم روایت می كند كه این آیه در برخوردی كه به وسیله ی یك متكبر ثروتمند با سلمان پیش آمد، نازل شد. داستان از این قرار است كه سلمان پوششی از پشم داشت كه از آن برای سفره و پوشش استفاده می كرد، روزی مردی به نام «عیینه بن حصین» وارد بر پیامبر شد، در حالی كه سلمان خدمت حضرت بود، فریاد زد یا رسول الله وقتی ما بر تو وارد می شویم، این مرد و هم نوعانش را از نزد خود بیرون كن، پس از رفتن ما هر كس را می خواهی بپذیر![3]. برای این گونه مردمان بی خبر از حقائق كه چشم آنها به دنیاست و از راه و روش زاهدان بی خبرند جای تعجب نیست، كه چنین با زاهدان دنیا برخورد كنند. [صفحه 312] با علی گفتا یكی در رهگذار تو امیری و شهی و سروری هستی ما جملگی از هست تست ای امیر تیز رای و تیز هوش از چه باشد ای جهانی را پناه گفت صاحب جامه را بین جامه چیست جامه ی زیبا نمی آید، به كار اهل سیرت را به صورت كار نیست كار ما در راه حق كوشیدن است زهد باشد زینت پرهیزگار
امام سجاد (ع) در روایتی می فرمایند: «ان علامه الزاهدین فی الدنیا الراغبین فی الاخره تركهم كل خلیط و خلیل و رفضهم كل صاحب لا یرید ما یریدون الا و
از چه باشد جامه تو وصله دار
از تمام رادمردان برتری
اختیار عالمی در دست تست
جامه ای چون جامه شاهان بپوش
جامه صد وصله در اندام شاه
دید باید در درون خانه كیست
حرفی از معنی اگر داری بیار
جامه گر صد وصله دارد عار نیست
جامه ی زهد و ورع پوشیدن است
زینت دنیا به دنیا واگذار[4].
صفحه 311، 312.